Нәзирамен бір жақын досым таныстырып еді. Ол екеуіміз бір көргеннен бір-бірімізді ұнатып қалғанымызды түсіндік. Бір ауыз сөз алмасқаннан кейін-ақ онымен қалған өмірімді өткізгім келетінін түсіндім. Қарым-қатынасымыз жедел түрде дамыды. Ұнату сезімі бірте-бірде үлкен махаббатқа ұласып бара жатты. Көп ұзамай үйленуге қолқа салып, Нәзираның ата-анасының алдынан өттім. Алғашқы екі ай күндеріміз ертегідей өтіп жатты. Жұбайым келіндік қызметтерін атқарып, ата-анамның көңілінен шығып жүрді. Келіндерін қызындай көріп, үнемі мақтап отырды. Олардың маған да, менің таңдауыма да разы екендерін көріп, мен де бір марқайып қалатынмын. Енді сол мақтаған келіншегім тым еркелеп кетті ме, әлде не, мінез көрсететінді шығарды. Үйленбей тұрып ол өзіне қарайлағанды қатты жақсы көретін. Қолында маникюры, бетінде бояуы тұрақты болу керек. Салондардан шықпайтын сылқым қызға үй шаруасына бірден араласып кету қиынға соққан болар деп ойладым. Бірте-бірте үйдегі жағдайды жақтырмай, маған үй қызметкері болу үшін тимегенін айтып, мінезін көрсете бастады. Мүмкін менікі дұрыс емес шығар, мүмкін мен бірдеңені түсінбейтін шығармын. 
